Phonsavan-Muong Khan 55 km

In Phonsavan heb ik al geld kunnen wisselen voor vietnamees geld. Ik kwam een paar finnen tegen, die met de bus uit vietnam waren gekomen en vietnamees geld overhadden, dat ze bij de bank niet konden wisselen voor lao kip en omdat aan de grens waar ik vietnam inga geen voorzieningen zijn, kwam dat goed uit, dus zij hadden mijn dollars, die ze weer konden wisselen tegen kip en ik had mijn dong. Het leek bijne op 'balletje-balletje', maar iedereen blij.

Rond 1 uur was ik al in Muong Khan, van 100 meter naar 600 meter gedaald, dat zal ik morgen wel weer goed moeten maken, dus dat wordt dan weer klimmen.Het was een mooie tocht, dus genieten van wat er te zien is en voornamelijk bergafwaarts. Onderweg ben ik nog even 'op de eet' geweest bij een familie, waar ik binnen werd geroepen. De mensen waren gastvrijer dan het eten dat ze uit gemeenschappelijke schalen aten. Dus ik heb voor de beleefdheid toch maar heel weinig gegeten, maar de bedoeling was goed, zullen we maar denken.

Ik ben zo vroeg gestopt, omdat ik dan nog 2 dagen te fietsen heb van 200 km en er alleen na 90 km een overnachtingsgelegenheid is.Het is een rustige weg, maar in het dorpje waar ik blijf overnachten is wat bedrijvigheid met een marktje en een eettentje. Het ligt op een splitsing van een weg naar Vietnam en een weg de bergen in naar hert noorden, die ik zal nemen. Vanmorgen ben ik met 18 graden en een fikse regenbui begonnen, later liep de temperatuur weer op naar 36 graden, maar wat dat betrefd ben ik al wel iets gewend. Er zijn hier veel vietnamesen, die na de amerikaanse oorlog hier zijn blijven hangen. Morgen zal een heftige dag worden nwat fietsen betrefd. We zullen zien.

Groetjes, Herman

Phoukoun-phonsavan 140 km

Ik was van plan hier 2 dagen over te doen, maar uiteindelijk was ik net voor donker in Phonsavan. Op de ze weg naar het oosten zie geen fietsers meer. Er is ook weinig verkeer: af en toe een auto of een brommertje. In de dorpjes waar je door komt is ook weinig eetbaars te krijgen, wel wat flesjes warm drinken, want de electriciteit is nog niet aan gesloten, ze zijn er wel mee bezig, maar de aansluitingen naar de hutjes zijn nog niet gemaakt. Er wordt hier in dit gebied wel geld ingepompt, : veel nieuwe hutjes en afrasteringen. Het is hier ook veel schoner dan op de noord-zuid route. Daar wordt de weg voorlopig ook niet verder gerepareerd omdat het geld daar op is.

De eerste 80km was het constant draaien en keren van de ene berghelling naar de andere. Wel spectaculair. Tamelijk in het begin al een afdaling van 1400 meter naar 800 meter, maar die meters moesten wel weer terug gewonnen worden. Kortom weer een spectaculaire tocht. De laatste kilometers was het steed op en neer zonder die lange beklimmingen.

Het plan was om na ongeveer 90 km ergens een slaapplaats te zoeken, maar het was nog tamelijk vroeg. Toen heb ik er maar op gegokt dat ik Phonsavan in 1 dag zou halen.

Met de top-100 op mijn iPod heb ik er toen de laatste 50km nog bijgetrapt.

Ik vond het niet erg dat ik Phonsavan zag liggen, vlak voor het donker werd.

Morgen is het rustdag. Mijn was doen, mijn fiets schoonmaken en nakijken en verder lamballen.

Woensdag ga ik hier vandaan naar de vlakte der kruiken, waar het hier allemaal om te doen is.

In de avond ben ik dan weer terug in Phonsavan, De volgende dag vertrek ik dan weer richting noorden.

Groetjes,

Herman

vang vieng- phoukoun 104 km

De weg was hier goed, het was een mooie tocht. Er wordt hier druk gefietst door allerlij nationaliteiten.

Het gaat hier steed verder omhoog tot in Phoukoun, van 400 meter naar 1400 meter.In het begin een pittige klimen toen dalend en steigend. Na 60km kwam ik een nieuw-zeelands stel tegen, waar ik eigenlijk te lang ben blijven hangen., ze hadden wat problemen met de fiets, maar ze hadden er al 1600km op zitten.

Het venijn van deze dag zat hem in de staart, want om in Phoukoun te komen stond me nog een lange klim te wachte, waar ik meer dan 2 uur over deed. Het was steeds redelijk steil omhoog. Mar het was er wel prachtig met mooie vergezichten.Toen ik aan kwam was ik dan ook redelijk uitgeteld

Morgen gaan we weer verder naar het oosten.

Phonemy-Vang Vieng 90 km

Dit keer wat heuvelig, met als hoogste punt 350 meter, dus goed te doen, In het begin een keer moeten schuilen voor een fikse regenbui, maar de temperatuur heeft de 30 graden niet gehaald, maar door de dreigende regen, werd het wel zweterig. De weg was vroeger goed, maar nu zijn ze hele stukken aan het renoveren, dus vandaag veel stuiteren en stof happen. Er wordt hier veel bos gekapt en afgebrand, hoewel je op sommige plaatsen wel herbebossing ziet. Vang Vieng is een puur toeristen dorp, ze komen hier voor de rivier, je kunt er tubben (met een autoband de rivier afdrijven) kanoen, fietsen en brommers huren, om de omgeving te bekijken, Dus er is een hoop te doen.Het is hier ook best mooi. Morgen ga ik weer verder naar het noorden en na ongeveer 100 km buig ik af naar Phonsavan in het oosten. Daar zal ik 3 of 4 dagen over doen en dan meld ik me weer. Ik nhoop dat de temperatuur zo blijft, want dat is toch een beetje aangenamer.

Dus tot over een paar dagen.

Groetjes, Herman

nongkhai-vientiane (LAOS) 40 km

In een half uur tijd was ik de grens (de vriendschapsbrug) over, dus toen was het nog maar even tikken om in Vientane te komen. De weg is vrij druk, maar voor de middag was ik al in Vientiane. Je moet wel even opletten, dat als over de grens bent, de goede richting uitgaat., vorige keer kwamen we er na een paar km fietsen achter dat de Mekong aan de verkeerde kant van ons lag. Dus toen moesten we weer terug. Dat komt omdat je bij het passeren van de grens ongemerkt een draai maakt van 180 graden. En op t-splitsing staat nergens welke kant Vientiane uit is, of het moet zijn in laos-tekens.

In Vientiane heb ik eerst wat rond gelummeld en aan de mekong wat gedronken en daarna een guesthouse gezocht, en wat kips (lao-munt) geregeld. (1.000.000 kip is 100 euro, dus ik was meteen miljonair.) Ze hebben zelfs briefjes ter waarde van 10 cent. Dus als je ergens heen gaat, heb je een bult geld bij je, waar je akelig van word. Hier kan je met thaise baht, kip, en dollars betalen. Dus je kan hier goed de restjes baht kwijt raken.

Groetjes, Herman

Vientiane-Phonemy 90 km

Dit was het eerste wat langere ritje, over een nog redelijk vlakke weg. Ik heb gekozen om niet de hoofdroute te volgen, die wel wat korter is, maar drukker is. Deze weg loopt wat oostelijker en is ook wat mooier. Het zonnetje scheen weer lekker, wat goed is voor mijn rug is, want ik rijd voorlopig nog naar het noorden. Het was een mooie rustige fietsdag, eerst bij Vientiane wat druk, maar na een 20km werd het lekker rustig. Morgen gaan we heuvels in.

Gr. Herman

udon thani-NongKhai 62 km

Hoi,

eerst de reacties: in het vliegtuig naar Signapore zat veel 'werkvolk', maar Hans heb ik niet gezien.

De warmte is hier kaai droog, zeker met dat windje erbij. Het is even wennen, maar met op zijn tijd een pauze in de schaduw is het wel te doen.

De eerste fietsdag zit erop. Ik had nog wat zware benen, waarschijnlijk van de vliegreis, maar morgen al het wel beter gaan. Ondertussen knalt het er hier op los van het vuurwerk, de ramen trillen ervan.

Ik had er voor gekozen om over de hoofdweg naar Nong Khai te rijden, omdat ik anders 2 dagen onderweg was.(vorige keer met Riek hebben we dat wel gedaan, maar dan de ander kant uit) Het was niet zo druk als ik verwacht had, dus dat viel mee.Verder was het een vlakke etappe. Het was wel heet, maar door de tegenwind kreeg ik toch wat verkoeling. Een spiegeltje op de fiets is wel makkelijk, maar dan moet die, met linksrijdend verkeer wel aan de rechtse kant zetten, kwam ik achter. Maar morgen in Laos is dat weer opgelost (daar rijden ze weer rechts) Het is hier een feestdag (vandaar dat vuurwerk). Het is daaarom ook druk in de stad. Mijn guesthouse ligt vlak aan de promenade van de Mekong. Dus een mooie plek om even op te lopen.

Morgen weer een rustige fietsdag naar Vientiane in Laos. Je kan tegenwoordig fietsend de grens over. Vorige keer moesten we nog met de fietsen in de bus de grens passeren, maar dat is nu veranderd.

Verder is hier weinig te melden, het is allemaal nog niet zo spannend.

Groetjes en tot de volgende keer in Laos,

Herman

,

udon thani thailand

Gisteren ben ik in Udon Thani aangekomen. Het was een hele zit, eerst naar Signapore, daar overstappen naar Bangkok, hier uitchecken en weer inchecken voor de binnenlandse vlucht naar Udon Thani. Darr was het nog bijna verkeerd gegaan: ik had 3 uur de tijd, maar door de paspoortcontrole in Bangkok, waar ik 2 uur in de rij heb gestaan, was er nog maar 1 uur over om mijn bagage + fiets op te halen, naar platvorm 4 te gaan, daar weer in te checken en mijn fiets en bagage nog in het vliegtuig te krijgen. Dit was allemaal gelukt Ik was als laatste in het vliegtuig en de bagage ook, met als bijkomend voordeel, dat mijn bagage al op de band in Udon lag, voor ik daar zelf was. Toen ik eenmaal in het vliegtuig zat, kreeg ik daar te horen, dat we nog 20 min. moesten blijven staan, voor we vertrokken, dus achteraf had ik me niet zo druk hoeven te maken.

Mijn fiets heeft de reis ook goed overleeft, ondanks het commentaar in Bangkok, dat mijn fiets maar minimaal verpakt was, maar omdat die zo ook door Signapore Airlines was vervoert, werd het ook door Silk Air uiteindelijk geaccepteeerd.

Het klaar maken van mijn fiets en de bagage een beetje herverdelen over mijn fietstassen was zo gebeurd, en na 20km fietsen was ik In Udon Thani, waar ik zo het guesthouse had gevonden.

De temperatuurmeter van mijn fietstellertje had gelijk een record te pakken: 37 graden celsius.

Gisteren lag ik ,na gegeten te hebben in de stad , al om 9 uur te bed en heb aan een stuk geslapen tot vanmorgen 8 uur, dus ik kan er tegen aan en heb er zin in.Vandaag ga ik niet zo ver, om een beetje te acclimatiseren en te wennen aan de warmte. Dus vanavond slaap ik in Nong Khai, aan de grens met Laos

Udon Thani was vroeger in de vietnam oorlog een belangrijke vliegbasis van de amerikanen, die van hieruit hun bommen distribueerden naar vietnam en de oostkant van Laos, waar ik over een tijdje nog wel het een en ander van te zien zal krijgen.

Nu is het trekpleister van alleengaande blanke mannen, die hier hun vertier komen zoeken.

Vanavond ben ik aan de mekong bij de vriendschapsbrug, waar ik alweer 12 jaar geleden ook met Riek ben overgegaan naar Laos.

Groetjes en tot de volgende keer

Herman